🏛️ ประวัติอย่างเป็นทางการ
หอศิลป์กวีล้านนาจินดาพรหม
(ชื่อปัจจุบัน: หอศิลปะมรดกกวีล้านนา)
“หอแห่งคำ หอแห่งศิลป์ หอแห่งใจ๋… เพื่อกวี เพื่อคน เพื่อล้านนา”
🌿 จุดกำเนิดแห่งหอ
หอศิลป์แห่งนี้ได้รับการก่อตั้งโดย
ครูกำธร จินดาหลวง หรือที่เป็นที่รู้จักในนาม
“จินดาพรหมรัตนกวีแห่งล้านนา”
นักกวีผู้เปี่ยมด้วยศรัทธาในศิลปะ วรรณกรรม และรากเหง้าทางวัฒนธรรมของชาวเหนือ
ด้วยจิตใจที่มุ่งมั่นจะสืบสานมรดกคำเมืองให้คงอยู่สืบไป ท่านได้ริเริ่มสร้างสถานที่แห่งนี้ขึ้นในหมู่บ้านแม่นาป้าก ตำบลแม่หอพระ อำเภอแม่แตง จังหวัดเชียงใหม่ — บริเวณที่โอบล้อมด้วยธรรมชาติร่มรื่น เงียบสงบ และอุดมด้วยกลิ่นอายล้านนา
📜 หลักฐานการก่อตั้ง
ชื่อจารึกดั้งเดิม: หอศิลป์กวีล้านนาจินดาพรหม
วันเริ่มสร้าง: 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2547
วันก่อสร้างแล้วเสร็จ: 2 มิถุนายน พ.ศ. 2547
วันทำบุญเปิดหอ: 6 เมษายน พ.ศ. 2548
งบประมาณการก่อสร้าง: 250,000 บาท
(โดยทุนส่วนตัวและแรงศรัทธา)
🎓 วัตถุประสงค์ในการก่อตั้ง
-
เป็นสถานที่ พำนักและศึกษาค้นคว้า งานวรรณกรรมล้านนา
-
เป็นศูนย์กลางสำหรับการ เก็บรักษา ถ่ายทอด และจัดแสดงผลงานกวีคำเมือง
-
รองรับผู้สนใจด้าน คร่าว ค่าว ฮ่ำ และวรรณศิลป์คำเมืองทุกแขนง
-
ส่งเสริมให้เยาวชนรุ่นใหม่ได้มีพื้นที่ ฝึกฝนศิลปะและภาวนาใจผ่านถ้อยคำ
🧑🏫 พิธีเปิดหอ
พิธีทำบุญเปิดหอจัดขึ้นในวันที่ 6 เมษายน 2548 โดยมีผู้ทรงคุณวุฒิและครูภูมิปัญญาหลายท่านร่วมเป็นประธาน ได้แก่
-
พระครูอดุลสีลกิต วัดธาตุคำ เชียงใหม่
-
ลุงอำนวย กลำพัด นักจัดรายการวิทยุด้าน “คร่าวฮ่ำ”
-
พระครูนันท์ นันท์ชัยศักดิ์ ครูภูมิปัญญาแห่งชาติ
-
รวมทั้งผู้แทนจากชมรมฟื้นฟูกวีล้านนาไทย
💫 อัตลักษณ์ของหอ
✦ หอที่เกิดจากใจของกวี เพื่อคนมีใจรักกวี
✦ สถาปัตยกรรมเรียบง่าย สื่อถึง “ความพอเพียงทางจิตวิญญาณ”
✦ ใช้คำเมืองเป็นพื้นฐานแห่งการสร้างงานทุกชิ้น
✦ มีภาพแกะสลักไม้ และผลงานคร่าว/ค่าวจากครูกำธรจัดแสดง
🔖 ชื่อในปัจจุบัน
แม้ในจารึกจะใช้ชื่อ “หอศิลป์กวีล้านนาจินดาพรหม” แต่ในการสื่อสารสาธารณะในปัจจุบัน ได้มีการใช้ชื่อ
“หอศิลปะมรดกกวีล้านนา”
เพื่อให้สอดคล้องกับภาษามาตรฐาน และเข้าใจง่ายในสื่อร่วมสมัย
🪶 ชื่อของสถานที่แห่งนี้ ได้ปรากฏในหลายลักษณะ ตามบริบทของผู้คนและช่วงเวลา
➊ หอศิลป์กวีล้านนาจินดาพรหม
📜 เป็นชื่อดั้งเดิมที่ปรากฏในจารึกการสร้างหอ
สร้างโดย ครูกำธร จินดาหลวง (จินดาพรหม) นักกวีล้านนา ผู้มุ่งมั่นสืบสานวรรณศิลป์
● เริ่มสร้าง: 11 พ.ค. 2547
● เสร็จสิ้น: 2 มิ.ย. 2547
● ทำบุญเปิดหอ: 6 เม.ย. 2548
● งบประมาณ: 250,000 บาท
ชื่อนี้สะท้อนเจตนารมณ์ของผู้ก่อตั้ง ที่ต้องการให้หอแห่งนี้เป็นสถานที่แห่ง "ศิลป์คำเมือง" และจิตวิญญาณของกวีล้านนา
➋ หอศิลปมรดกกวีล้านนา
🪵 เป็นชื่อที่จารึกบนป้ายไม้แกะสลักหน้าหอ
ใช้คำ “ศิลป” แบบล้านนาโบราณ (ไม่มีไม้การันต์)
สื่อถึงอัตลักษณ์ท้องถิ่น และเป็นชื่อที่ผู้คนในพื้นที่นิยมเรียกขาน
ชื่อนี้มีความละมุน กลมกลืนกับเสียงคำเมือง และสะท้อนความภาคภูมิใจในมรดกของบรรพชน
➌ หอศิลปะมรดกกวีล้านนา
🖥️ เป็นชื่อที่ใช้ในโลโก้ เว็บไซต์ และงานประชาสัมพันธ์ในยุคปัจจุบัน
ใช้คำ “ศิลปะ” ตามมาตรฐานราชบัณฑิตยฯ เพื่อความเข้าใจง่าย
เหมาะกับการใช้งานในเอกสารทางการ สื่อสาธารณะ และสื่อออนไลน์
ชื่อนี้คือสะพานเชื่อมอดีตกับปัจจุบัน เพื่อให้หอศิลป์แห่งนี้เป็นที่รู้จักในวงกว้าง
💬 บทสรุป:
ทั้งสามชื่อ ล้วนเป็นเงาของเจตนาเดียวกัน คือ…
การอนุรักษ์ สืบสาน และถ่ายทอด “กวีล้านนา”
ให้เป็นสมบัติของลูกหลานไปตราบนานเท่านาน
🕊️ ปณิธานของครูจินดาพรหม
“กวีคือศิลป์แห่งใจ๋
ศิลป์คือเสียงแห่งบ้านเกิด
ศรัทธาแห่งล้านนา
จะต้องสืบถ้อยไปบ่ขาดสาย”
🌺 ขอเชิญร่วมรักษาและสืบสาน
หอศิลปะแห่งนี้เปิดรับทุกท่านที่มีใจรักในกวีวรรณกรรมล้านนา ไม่ว่าจะเป็นนักเรียน นักวิชาการ หรือผู้แสวงหาความสงบในถ้อยคำ
เราขอเชิญท่านร่วมเป็นส่วนหนึ่งในการ “เฝ้าหอ” ด้วยหัวใจ
