เฮาบ่ฮัก ไผจะมาฮัก เฮาบ่เฮียน ไผจะมาเฮียน เฮาบ่สืบ ไผจะมาสืบ

ความฝันของกิตติภูมิ์

                   ความฝันของกิตติภูมิ์
ตะวันคล้อย              ลอยลับ                 กับภูผา
นั่งคอยหา                แม่พ่อ                   ลูกรอหาย
กินอยู่อย่าง              อาภัพ                    กับตายาย
ทั้งเช้า-สาย               บ่าย-ค่ำ                 ช่วยทำงาน
                      เงินขายผัก               ฟักแฟง                    แตงหน่อไม้
               คือรายได้                ซื้อเสื้อผ้า                 และอาหาร
                       พอประทัง               ยังชีพให้                 ได้ยืนนาน
                       ตายายหลาน            สามคน                    ต้องทนเอา
ท่านนายก                เทศบาล                    ท่านห่วงหา
เรียกคุณตา               ไปรับควาย               โดยให้เปล่า
พร้อมเสื้อผ้า             ยาเครื่องใช้               ให้บ้านเรา
พอบรรเทา                ยามมี                         ที่พึ่งพา
                      ตาเก็บออม               หาเงินให้                  ได้เรียนรู้
                      ส่งฝากครู                 ประถม                      บ่มศึกษา
                       จึงตั้งใจ                   พากเพียร                    เรียนวิชา
                       เผื่อวันหน้า               ต่อไป                        จะได้ดี
หากมีเงิน                 เรียนครบ                     จบประถม
จะเรียนต่อ               มัธยม                           สมศักดิ์ศรี
หวังจะเด่น               เป็นนายก                     เทศมนตรี
จะได้มี                     ปัญญา                          มาแจก.....ควาย
                    
                           ด.ช.กิตติภูมิ์      ชูวงค์
                ชั้นป.๑  /๓ โรงเรียนพัฒนวิทย์ศึกษา

                อำเภอสันป่าตอง   จังหวัดเชียงใหม่   ๕๐๑๒๐