เฮาบ่ฮัก ไผจะมาฮัก เฮาบ่เฮียน ไผจะมาเฮียน เฮาบ่สืบ ไผจะมาสืบ

ทุกวันคือ....วันสิ้นโลก

                ทุกวันคือ....วันสิ้นโลก
ขับรถอยู่                 ถนน                   บนทางด่วน
มันก็ป่วน                ติดคา                  โกลาหล
โดนแซงขวา           แซงซ้าย              ส่ายวกวน
เวียนหัวจน              แทบอาสัญ          วันโลกลา
                กินอาหาร              จานด่วน                 ล้วนสุก-ดิบ
                แม้จะจิบ                แกล้มเบียร์              เคลียหนูจ๋า
               มีสิทธิ์ดับ                ลับสิ้นโลก              โชคชะตา
                ก็เพราะว่า              มีเชื้อ                        ติดเนื้อใน
เผลอไปเหยียบ         ตีนใคร               ที่ในผับ
อาจต้องดับ               ลับสิ้นโลก         เจอโชคใหญ่
ก็เพราะพวก             นักเลง                เบ่งเหลือใจ
เหยียบเท้าใคร          ไม่ว่า                   หัวหน้ากู
                เป็นครูใต้             ไปสอน                 เด็กตอนเช้า
                 โดนปืนเข้า           ดับสิ้นโลก           โชคไม่หรู
                 พวกใจบาป           หยาบช้า               มันฆ่าครู
                  ดูหนอดู                มันทำได้               ใจช่างดำ
เมาแล้วขับ              ดับดิ้น                วันสิ้นโลก
ความวิโยค             สู่ครอบครัว         มัวหม่นซ้ำ
ดื่มสุรา                   พารถให้               ไถลตำ
เขาเตือนย้ำ             ทุกวัน                    ดันไม่ฟัง
                  ทำประชาฯ  (แก้) รัฐธรรมนูญ           จูนไม่ผ่าน
                  แล้วพวกท่าน        จะสิ้นท่า               ว่าไม่ขลัง
                  จะต้องเศร้า            พอพอกัน              วันโลกพัง
                  ระวังฝัง                  รัฐนาวา                 คราสิ้นปี.....
                                    รสสุคนธ์     รักษ์กวี
ชมรมอนุรักษ์ภาษาวัฒนธรรมล้านนา-ชมรมนักกลอนเชียงใหม่-ลำพูน

๔๓ /๑หมู่๗บ้านสันห่าวต.บ้านกลางอ.สันป่าตองจ.เชียงใหม่๕๐๑๒๐