เฮาบ่ฮัก ไผจะมาฮัก เฮาบ่เฮียน ไผจะมาเฮียน เฮาบ่สืบ ไผจะมาสืบ

หมอเจ้าฟ้า

                           หมอเจ้าฟ้า
      ยอผะหนม            บังคมบาทพระ       องค์เอกจัยยะ          แห่งเมืองสยาม
นาบุญห่มฟ้า             ก้องหล้าเขตขาม      มหิดลนาม              ใสงามบ่หน้อย
ได้ฮ่วมสมปาน          สานดีถี่ถ้อย             เป๋นสายใยฮอย        จ่องจ๊ก

ค่าววันแม่

        ค่าววันแม่
    สิบสองสิงหา            มาเติงฮอดแล้ว           วันแม่ต๋นแก้ว            ลูกน้อมไหว้สา
คุณของแม่นี้                 ยิ่งใหญ่นักหนา           เอาพสุธา                   มาบวกฟ้ากว้าง
มหาสมุทร                    ลึกสุดเอกอ้าง              บ่เต้าใจ๋นาง               แม่ไท้
ลำบากยากจ๋น               แม่ทนเซาะไซ้             เปื้อหวังลูกได้            เจยบาน
ฮักในโลกนี้                  ตี้แสนไพศาล               หาไหนบ่ปาน           ฮักของแม่เจ้า......
                                                                                                           ฮักของแม่เจ้า......
                         
                            รสสุคนธ์     รักษ์กวี
                           (    ถนอม     ปาจา    )
ครูภูมิปัญญาไทยรุ่นที่  ๗    สาขาภาษาและวรรณกรรม
ประพันธ์มอบให้คณะครูและนักเรียนโรงเรียนบ้านท่ากาน

เนื่องในโอกาสวันแม่    ๑๒    สิงหาคม    ๒๕๕๕       

คำไหว้ครูป้อพระยาพรหมโวหาร

                      คำไหว้ครูป้อพระยาพรหมโวหาร
    ยอหัตถา                วันตานบน้อม               แตนดวงดอกส้อม            มาลัยบุบผา
ป้อครูต๋นเก๊า              เหนือเกล้าเก๋ศา             ลูกขอขมา                        ก่อนจ๋าเล่าถ้อย
นักเรียนต้าก๋าน          ลูกหลานตั๋วหน้อย        ฝึกเขียนตวยฮอย              ค่าวนี้
หม่อนพระยาพรหม   โวหารจ้วยจี๊                 สมองแจ่มแจ้ง                  โดยไว
มาเฮียนวันนี้               ลูกจะตั้งใจ๋                   สืบสานซอใย                   หื้อมันแผ่กว้าง...
                                                                                                                หื้อมันแผ่กว้าง....
                                                                        
                   คำไหว้ครูของเด็กนักเรียนบ้านท่าก๋าน

ในโครงการสืบสานวัฒนธรรมล้านนา   อุ้ยสอนหลานวันที่๒๗กรกฏาคม๒๕๕๕

ค่าวหัวอ๊กแม่สลาย

                 ค่าวหัวอ๊กแม่สลาย
     หัวอ๊กแม่หม้าย       ผัวมาต๋ายล๊ะ          มาตุ๊กสัปป๊ะ             มีลูกอยู่สอง
ป้อจายคนเก๊า              อายุสิบสอง            แม่ญิงคนรอง           อายุได้เก้า
อยู่ตวยกั๋นมา               สามคนลูกเต้า        ตุ๊กก่อทนเอา             ผ่อนพัก

ค่าวอ๊กแม่สลายแผ่นที่๒

               ค่าวอ๊กแม่สลายแผ่นที่๒
        เป๋นกั๋มอันใด          มาไคว่แน่แท้            น้ำต๋าของแม่               ฟูมฟาย
หัวอ๊กแม่นี้                     มาแตกสลาย             ลูกสาวลูกจาย              ทรพีฆ่า
กึ๊ดฮอดปามาน               เมินนานตั๋วข้า           ตุ๊กเวตะนา                   เจ้นล้ำ

ค่าวไว้อาลัยแด่...นายทิพย์ นาฟั่น (ลุงติ๊บ)

        ค่าวไว้อาลัยแด่...นายทิพย์   นาฟั่น  (ลุงติ๊บ)
     ยอหัตถา            วันตาทั่วทิศ                   ขมาญาติมิตร                 มากปวงหลวงหลาย
คนเฮามนุษย์           เกิดแก่เจ็บต๋าย               หาความสบาย               ตี้ไหนบ่ได้
เกิดมาไจ๊กั๋ม            ตวยนำไจ้ไจ้                  วันต๋ายวันใด                 บ่ฮู้

ค่าว...อยากหื้อเป๋นอย่างอี้

             ค่าว...อยากหื้อเป๋นอย่างอี้
    อยากหื้อเพื่อไทย       บ่ได้ขัดแย้ง            แตกเป๋นคู่แข่ง           ก๋ารเมืองเขื่องขาน
กั๊บประชาธิปัตย์           อู้ม่วนจ๋าหวาน        คุณมาร์คหน้าบาน     คุณปู๋ยิ้มหื้อ
คุณชวนคุณทักษิณ       ยินดีมาหยื้อ            สองคนจับมือ             บีบกั๊น

ค่าวฮ่ำเรื่องผี

                             ค่าวฮ่ำเรื่องผี  
       มิตสาติถี             อันผีนั้นเล๊า               ข้าจั๊กเล่าเก๊า                ตลอดเถิงป๋าย
ขอเจิญปี้น้อง             มิตรแก้วสหาย           บ่ว่าญิงจาย                เหมือนกั๋นจุผู้
คนเฒ่าเก่าหลัง           เปิ้นจั้งเล่าอู้                ว่าผีมีจริง                   เน่อไท้

ค่าวฮ่ำวันเก้าก๋อง

                   ค่าวฮ่ำวันเก้าก๋อง
      โบราณแต่เก๊า             เปิ้นเล่าลือกั๋น           เก้าค่ำเป๋นวัน          จ๋ำกั๋นหื้อได้
เปิ้นบ่ดีเอา                       เผาผีจี่ไหม้                 จั๊กลากยันไป          ป่าจ๊า
       เป๋นต๋ำนานของ         เก้าก๋องปี้น้า               เป๋นวันแฮงกล้า      ปามัว
มีญิงจื่อนั้น                      ตั๋ณหามีผัว                  หัวล้านใสนัว         เจ็ดคนเน่อเจ้า
มีวันหนึ่งนอ                   ผัวก่อกิ๋นเหล้า             กั๊บแก๋งเห็ดเอา        ป่าแพะ

ค่าวยินดีต้อนรับสู่เว็ปไซต์สันป่าตอง

            ค่าวยินดีต้อนรับสู่เว็ปไซต์สันป่าตอง
    เว็ปสันป่าตอง          ถิ่นทองบ่งจี๊             เปิดดูตี้นี้              เฮามีข่าวสาร
วรรณกรรมเก๊า           เอามาเล่าขาน            เป๋นเรื่องต๋ำนาน  โบราณเก่าเกื้อ
กวีล้านนา                  ภาษาอ่อนเอื้อ            กำคมกำเครือ       ค่าวจ๊อย
    เปื้อจะสืบสาน      ลูกหลานรุ่นน้อย        จะบ่ลืมถ้อย          วาตา
เป๋นก๋ารอนุรักษ์        ตางด้านภาษา             ของเมืองล้านนา   หื้อมาเป่งกว้าง
คนเมืองบ่เฮียน         บ่เขียนเล่าอ้าง             สูญหายวายวาง     แน่แล้ว
    จ้วยกั๋นฮักษา        บ่กลากล้าดแกล้ว        หื้อมันผ่องแผ้ว     ดีงาม
สนใจ๋เฮียนฮู้            โทรอู้ถ่องถาม              หมู่เฮามีความ      ยินดีสอนหื้อ
                                                                                              ยินดีสอนหื้อ......
                                                
                           รสสุคนธ์     รักษ์กวี
                         (      ถนอม     ปาจา      )
        ครูภูมิปัญญาไทยรุ่นที่  ๗    สาขาภาษาและวรรณกรรม
จากสำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา   กระทรวงศึกษาธิการ ปี๒๕๕๔

                                                                            

ค่าวแอ่วสันป่าตอง

       เหมือนมีมนต์ขลัง        ฝังใจ๋ยอดม๊อน         มานึกห่วงข้อน           เนอนาย
กาดสล่านี้                          หากมีของขาย           โอทอปเรียงยาย          คันคลองสองข้าง
บ่อายถวาย                         หลายอย่างขึ้นห้าง     เอาของเฮาไป             บ่มเพาะ

เพลงหละอ่อนบ้านเฮา

                               เพลงหละอ่อนบ้านเฮา
         หละอ่อนบ้านเฮา     เขาหยังล้ำสมัย    อยู่ตี้ไหนหันมีแต่ไจ๊มือถือ   ก่อเป๋นนักเรียน
ก็แค่ไปเฮียนหนังสือ     บ่ฮู้จะอู้อย่างใดฮือ   ก่อแล้วไผคือคนจ่ายสตังค์
         หละอ่อนตี้ไหน     ลูกไผสังน่าบ่อาย   นั่งกอดป้อจายมาแป๋งไค่หัวเสียงดัง   ก่อเป๋นนักเรียนบ่ฮู้ไปเฮียนอะสัง   ป้อแม่อยู่ตางหลัง   เปิ้นตั้งความหวังไว้ตี้เฮา
        เสียใจ๋แต๊แต๊    ปุ๋นดีไค่ไห้แต๊แต๊    บ่เอ็นดูป้อกั๊บแม่ตี้เปิ้นหาเงินส่งเขา    ด้วยฮักและ
หวังดีบ่มีเงินเซาะยืมเอา   โฉนดตี้นาไปจำนองเขา    เปื้อหวังลูกเต้าเป๋นคนดี
        หละอ่อนบ้านเฮา    ขอสูเจ้าเหลียวฟังกำ    วัฒนธรรมเหนือเฮาเลิศล้ำประเพณี     ไผบ่แก้ไขเมินไปก่อจะบ่มี    วิถีจีวิตตี้ดีดี   ก่อจะบ่มีตี้บ้านเฮา
                                          วิถีจีวิตตี้ดีดี   ก่อจะบ่มีตี้บ้านเฮา......
                                           วิถีจีวิตตี้ดีดี  ก่อจะบ่มีตี้บ้านเฮา.......
                  
                     คำร้อง
                                      รสสุคนธ์     รักษ์กวี        ๐๘๖-๙๑๔๘๕๓๗
                      ทำนอง       

                                             ๒๓    กันยายน    ๒๕๕๔

หนองสะเลียม

                              หนองสะเลียม
       หนองสะเลียม     ต๋ามต๋ำเนียมเปิ้นเล่า     ว่าหมู่จุมจาวบ้านสะเลียมเอาปล๋าเหยี๋ยน
ตั๋วใหญ่มาแก๋งมาตูม
       ปอเสร็จพิธี       แก๋งสุขดีจิ้นอ่อนนุ่ม     จ้วยกั๋นกิ๋นลันลูม  ตึงเฒ่าตึงหนุ่มอิ่มแปล้
เหลือแต่น้ำแก๋งบ่ดาย                                                                                                  
      เอาใส่ถ้วยมา    ส่งหื้อย่าแม่หม้าย     ตั๋วย่าแม่หม้ายเจ็บใจ๋   เอาเทขว้างไปถูกฝา
ฝาก่อเสเวิ้งพัง
      ตกกล๋างคืน    ฟ้าฮ้องครืนๆฝนคลั่ง    หมู่บ้านตึงบ้านยุบจ๋มเป๋นวัง   คงเหลือแต่บ้าน
แม่หม้าย    คนจึงเรียกไว้.....ว่าหนองสะเลียม
                          
                                 
                               คำร้อง
                                              รสสุคนธ์     รักษ์กวี
                               ทำนอง
                                

                               ๕    ตุลาคม      ๒๕๕๔

น้ำต๋านักค่าว


                          
                                 น้ำต๋านักค่าว
       เกิดเป๋นกวีล้านนาสังมาง่อมใจ๋     บ่ฮู้จะอู้อย่างใดตุ๊กหัวใจ๋ไผบ่ส่งเสริม    อยู่มาตึงวันมีกั๋นกลุ่มเดียวเหมือนเดิม   บ่มีคนสานสืบเติมหมู่เฮาเริ่มแฮงจะแผ่วหาย
       เป๋นศิลปินล้านนาหวังมาสืบสาน    อุตส่าห์แต่งแต้มผลงานอี่ปู่สอนหลานหวังเปื้อขยาย    เขียมคนดูแลเผยแพร่ไผบ่ซื้อขาย    มาตุ๊กหัวใจ๋ป้อจายผ่อตางใดก่อมาตีบตั๋น
       คนเมืองล้านนา   บ่มาอ่านค่าวเขียนค่าว   คนตี้ไหนเล่าเขาจะมาสนใจ๋เฮียนกั๋น    สัง
มาน้อยใจ๋ปล่อยเฮาไส้แห้งไหวหวั่น    นักค่าวจ๊อยซอนี้นั่นเขาดูถูกกั๋นคนหัวบ่าเก่า
       เกิดเป๋นกวีล้านนาสังมาง่อมใจ๋     มีก๊าโล่หลายใบจะเอาไปขายเปิ้นบ่เอา   มาตุ๊กหัว
ใจ๋บ่มีเงินไทยไปไจ๊หนี้เขา   ตึงวันมานั่งหมองเหงาน้ำต๋านักค่าวโศกเศร้าเดียวดาย
                                   
        (คนเมืองล้านนา   บ่มาจ้างเอานักค่าว    ไปจ๊อยไปเล่าเขาว่าของเก่าเปิ้นบ่เฮียนกั๋น)
                                 
                               คำร้อง
                                              รสสุคนธ์     รักษ์กวี
                               ทำนอง
                                

                               ๕    ตุลาคม      ๒๕๕๔

สาวสันป่าตอง

                          สาวสันป่าตอง
       สาวสันป่าตอง     บ้านเมืองของน้องเอื้อเฟื้อต่อกัน  
ไม่มีเหยียดหยาม  วรรณะชนชั้นเผ่าพันธุ์    ปู่ลุงพ่อแม่เรานั้น   อบรมให้มีวินัย                                         
       บ้านน้องร่มเย็น    เพราะว่าเราเป็นเมืองร่มแห่งไม้   
มีพันธุ์ข้าวเหนียว   กระเทียมถั่ว
เหลืองลำไย    หมายเมืองที่เรามีไว้   นั่นหรือก็คือต้นตอง
       ดอกสีเหลือง   แกมส้มของตองต้นนี้   
เป็นเหมือนดังสี   หัวใจของสาวงามผ่อง 
ใครที่ไหนอย่าได้มาคิดหมายปอง    พ่อแม่ของน้อง   ไม่ให้ข้องแวะผู้ใด
       สาวสันป่าตอง    จะไม่ใจสองครองรักกับใคร    ถ้าหากว่ารัก   ก็รักทุ่มจนหมดใจ
จะไม่ขอทำเหลวไหล    หัวใจรักเดียวมั่นคง        
                            
             คำร้อง
                            รสสุคนธ์      รักษ์กวี
             ทำนอง                                   
                                   

                         ๒๒   ธันวาคม   ๒๕๕๔   

เพลงสันป่าตอง

                                      เพลงสันป่าตอง
        ท้องถิ่นดินแดนสันป่าตอง    หากใครได้ไปเที่ยวท่องคงจะต้องซึ้งและพอใจ  
บ้านเมืองสดเขียวล้วนมวลหมู่พันธุ์ไม้   กระเทียม-ถั่วเหลือง-ลำไย  
พร้อมยิ้มพิมพ์ใจสาวสันป่าตอง

       ทั้งประวัติศาสตร์จารึกยาวนาน   
ให้คนได้ชมทั่วย่านเมืองเก่าเวียงกานก่อนนั้นเรืองรอง    
โบราณสถานสวยงามบ่มีหมอง   
พระเจ้าตนหลวงงามผ่องคนสันป่าตองต่างมองซึ้งใจ

        งามน้ำใจหนุ่มสาวชาวทุ่ง    ทุกคนต่างมุ่งทำงานไม่เคยเหลวไหล    
อีกพันธุ์ข้าวเหนียวสันป่าตองดังก้องไปไกล   
พระงามไสยาสน์องค์ใหญ่  ที่พักผ่อนใจคือหนองสะเลียม

        แม้นหากใครผ่านเชิญท่านแวะเยือน   
กาดงัวผู้คนเดินเกลื่อนสินค้าครัวเรือนถูกหาไหนเทียม   ลำไยแสนหวานหาทานคงจะบ่เขียม    
กวีค่าวจ๊อย-ซอเปี่ยมเชิญมาแอ่วเยี่ยมเมืองสันป่าตอง                                                                              
                                                                                             
                                   คำร้อง
                                                  รสสุคนธ์      รักษ์กวี                                                         
                                   ทำนอง                                        
                                                    

                                  ๒๒   กันยายน    ๒๕๕๔                                                      

เพลงขอเป็นกำลังใจ ๒

                  เพลงขอเป็นกำลังใจ ๒
คำร้อง           ถนอม        ปาจา
ทำนอง        รสสุคนธ์     รักษ์กวี
             ง่อมอ๊กง่อมใจ๋     หมดอาลัยต๋ายหยาก      คอแห้งตากผากบ่อยากจะอู้กั๊บไผ
หดหู่ท้อแท้บ่ฮุ้จะแก้อย่างใด     มาตุ๊กหัวใจ๋กึ๊ดไปน้อยใจ๋เฮา
             ฮู้สึกว่าก้าย      อยู่ไปหัวใจ๋เหี่ยวห่อ      ใจ๋บ่จดจ่อผ่อไปตางใดก่อเหงา    นอน
ก็บ่หลับฝืดกั๊บหัวใจ๋บ่เบา    หกเจ็ดวันเศร้าง่อมเหงาอยู่ตั๋วคนเดียว
              หันมาฟังตางนี้สักหน่อย     อย่าได้ท้อถอยเป็นทาสแห่งความห่อเหี่ยว    สาย
ด่วนปี้น้องหนึ่งสามสองสามเบอร์เดียว    โทรฟรีทุกเที่ยวตลอดซาวสี่ชั่วโมง
               ศูนย์สุขภาพ      เขต๑๐จังหวัดเจียงใหม่     ขอเอาใจ๋ใส่ดูแลเกี่ยวข้องเชื่อมโยง
จะเป๋นกำลังใจ๋หื้อด้วยความซื่อตรง    สร้างสรรค์จรรโลงส่งเสริมจิตใจ๋หื้อดี
                                                         
                         


                            ๒๔     มีนาคม      ๒๕๕๕
                นายถนอม    ปาจา       ครูภูมิปัญญาไทยแห่งชาติรุ่นที่๗
                         สาขาภาษาและวรรณกรรม   ปี๒๕๕๔

                   จากสำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา   กระทรวงศึกษาธิการ

เพลงอย่าท้อ

                                                  เพลงอย่าท้อ
คำร้อง         ถนอม          ปาจา
ทำนอง       รสสุคนธ์      รักษ์กวี
            คนเฮาเกิดมา    มีก้าตั๋วเปล่าบ่ดาย      บ่เกยมีไผเกิดมาพร้อมด้วยเงินทอง     คนมี
บุญญา    ก่อจะป๊บปะข้าวของ     ป้อแม่ปี้น้องมั่งมีแสนตี้ดีใจ
            บางคนเกิดมา    บ่มีปู่ป้าอาลุง     นาบุญบ่สูงป้อแม่เป๋นคนยากไร้     บ่ถ้าไปกึ๊ดต่ำ
ก้อยน้อยอ๊กหมองใจ๋    จะอยู่ตี้ไหนขอใจ๋เฮาเป๋นคนดี
            ยามตุ๊กหนัก     เฮาอย่าไปท้อ     ตั้งสติต่อค้นหาข้อมูลหื้อดี    เกิดเป๋นคนตึงเตื้อจ้าดนี้     ขอสู้เต๋มตี้    โชคดีคงเป๋นของเฮา

             บุญมีบ่ต๋าย     วันหนึ่งเขาควายหล้างว้อง     เป๋นเจ้าข้าวของเงินทองมากมายเหมือนเขา     หมั่นท่องคาถามานะ-ขยัน-ทนเอา     แล้ววันหนึ่งเฮาก็จะมั่งมีเงินทอง


                            ๒๔     มีนาคม      ๒๕๕๕
                นายถนอม    ปาจา       ครูภูมิปัญญาไทยแห่งชาติรุ่นที่๗
                         สาขาภาษาและวรรณกรรม   ปี๒๕๕๔
                   จากสำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา   กระทรวงศึกษาธิการ

เพลงขอเป็นกำลังใจ

              เพลงขอเป็นกำลังใจ
คำร้อง      ถนอม        ปาจา
ทำนอง     รสสุคนธ์    รักษ์กวี
           ง่อมอ๊กง่อมใจ๋    อยู่ตี้ไหนบ่ม่วนบ่ดี     บ่อยากอู้ไผหดหู่หัวใจ๋เต๋มที    กึ๊ดมากึ๊ดไป
วันนี้    จีวิตแสนตี้มืดมน
           บ่ม่วนเหลือหลาย     ฮู้สึกว่าก้ายหน่ายหน้าผู้คน      นอนก็บ่หลับฝืดกั๊บหัวใจ๋เต๋ม
ทน    สมองสังมาสับสน    เขียมคนตี้มาเยี่ยมเยือน
          ขอจงเหลียว    มาฟังศูนย์เขต๑๐นี้     เฮาขอยินดีอู้จ๋าหารือเป๋นเพื่อน      สายด่วน
หนึ่งสามสองสามโทรถามย้ำเตือน     ยามตุ๊กอย่าได้แชเชือน    ยินดีเป๋นเพื่อนปรึกษา

          บ่ม่วนอะหยัง     โทรอู้หื้อฟังถึงเรื่องป๋ญหา      ยินดีตอบรับขับสู้อู้ม่วนไขจ๋า    ซาวสี่ชั่วโมงโทรมา     เ ต๋มใจ๋เมตต๋าเกื้อกูล


                            ๒๔     มีนาคม      ๒๕๕๕
                นายถนอม    ปาจา       ครูภูมิปัญญาไทยแห่งชาติรุ่นที่๗
                         สาขาภาษาและวรรณกรรม   ปี๒๕๕๔
                   จากสำนักงานเลขาธิการสภาการศึกษา   กระทรวงศึกษาธิการ

เพลงจ๊ะต๋าวันเกิด

                          เพลงจ๊ะต๋าวันเกิด
      ฟังเน้อฟังนา   จะเปิดต๋ำฮาวันทายกำเนิด    ไผไค่ฮู้จ๊ะต๋าวันเกิดตั๋วผมจะเปิดต๋ำฮาซอ   ติ๊ด-จั๋นทร์
อังคาร-ปุ๊ด-ผัด    ศุกร์-เสาร์ต๊กตั๊ดต๋ามหลักป้อหมอ   ฟังเน่อฟังฟังเนอฟังนอ ตั๋วผมจะซอไขกล่าว
     คนเกิดวันติ๊ด    พระพรหมลิขิตเกิดราศีเอก   นิสัยใจ๋ซื่อเอกเขนกดีเด่นต๋ามเลขดวงดาว   วาสนานาบุญเลิศล้ำบ่ว่าคนหนุ่มคนสาว   คนเกิดวันนี้อายุมั่นยืนยาว  ผ่อต๋ามดวงดาวจะได้เป๋นใหญ่
    คนเกิดวันจั๋นทร์   เป๋นคนขยันหมั่นเพียรเขียนขีด   นิสัยใจ๋คอเยือกเย็นประณีตวาสนาแจ่มใส   มหาเสน่ห์มีนักไผหันก่อฮักหัวใจ๋   ดวงจีวิตแสนศิวิไลย์  เป๋นเจ้าเป๋นนายจะสุขสบายเหลือเปิ้น
    คนเกิดวันอังคาร  มีความต้องก๋ารรุนแรงทางเพศ    ดวงจีวิตค่อนข้างวิเศษเปิ้นมีดวงขึ้นตางเงิน
แต่เข้าต๋ำฮาก๊าขึ้นจ่ายคล่อง   มากพวกเพื่อนพ้องพรรคพวกสรรเสริญ   ดวงจีวิตเลยหยุดๆเดินๆ
ถ้าบ่มีเงินก็บ่เป๋นท่า
     คนเกิดวันปุ๊ด   ดวงดีสุดๆตางมีโจคลาภ   บ่ได้ต้องหามบ่ได้ต้องหาบ   ลาภยศไหลมาเทมา   แต่
ดวงดาวของท่านอาภัพตางขาดคู่เสน่หา  เป๋นป้อจายจะได้เป๋นครูบา  ถ้าเป๋นสีกาจะได้เป๋นสาวแก่
      คนเกิดวันพฤหัสฯ  ดวงดาววีนัสเต๋วีนำโจค   ท่านเกิดวันถูกโฉลกกดดวงเอาผู้ดูแล   เกิดวันนี้บ่
ต้องกลั๋วจ๋นวาสนาบ่แหม  นับแต่เป๋นละอ่อนน้อยนอนแบ  จ๋นเป๋นคนแก่หัวหงอก
       คนเกิดวันศุกร์   ยามหน้อยเป๋นตุ๊กอดหย้องอดหยาก   นิสัยเป๋นคนปากมากชอบจ่มจริงๆจอกๆ
เป๋นคนปากสวกแต่น้ำใจ๋ดี  วาสนาผีเข้าผีออก  ถ้าผมสีดำกล๋ายเป๋นสีดอกจะเป๋นเศรษฐียิ่งใหญ่
       คนเกิดวันเสาร์   เป๋นคนเงียบเหงาอารมณ์กร่อยๆ   นิสัยใจ๋คอเรียบร้อยวาสนาแจ่มใส   ดวงจีวิตมีอุปสรรคแต่บุญมีนักกั๋มเลยหดหาย   ยามเมื่อหน้อยเปิ้นแสนตุ๊กใจ๋   จะสุขสบายปายหน้า..เลยวาง..
                                                             

                                   รสสุคนธ์    รักษ์กวี   บันทึก   ๙   เมษายน  ๒๕๕๖

กะโลงหางดงเมืองงาม

            กะโลงหางดงเมืองงาม
หางดงเมืองมิ่งแก้ว                         ธานี
เมินกว่าหลายร้อยปี๋                        รุ่งฟ้า
จาวเมืองมั่งมูลมี                              ปออยู่            เฮานอ
งามเด่นเป๋นสะง้า                             เกียรติก้อง     เนอนาย

กะโลงส่งเสริมสุขภาพจิต

                  กะโลงส่งเสริมสุขภาพจิต
ยามนอนหดหู่เศร้า                               ดวงทัย
แสนเบื่อก้ายวงใย                                พี่น้อง
คืนวันง่อมเหงาใจ๋                                ทนอยู่         เดียวดาย
ตึงบ่อยากไปข้อง                                  เกี่ยวผู้         คนใด