เฮาบ่ฮัก ไผจะมาฮัก เฮาบ่เฮียน ไผจะมาเฮียน เฮาบ่สืบ ไผจะมาสืบ

ค่าวหัวอ๊กแม่สลาย

                 ค่าวหัวอ๊กแม่สลาย
     หัวอ๊กแม่หม้าย       ผัวมาต๋ายล๊ะ          มาตุ๊กสัปป๊ะ             มีลูกอยู่สอง
ป้อจายคนเก๊า              อายุสิบสอง            แม่ญิงคนรอง           อายุได้เก้า
อยู่ตวยกั๋นมา               สามคนลูกเต้า        ตุ๊กก่อทนเอา             ผ่อนพัก

     ทำราชก๋าร              เงินเดือนบ่นัก        จ๋ำเป๋นต้องกู้              ยืมเงิน
ไปทำเรื่องนั้น             มันขาดมันเขิน        ก๋ารกู้มันเกิน             เงินเดือนแม่หน้อย
จ๋ำจิฮิหา                       เงินมาเตื่อมถ้อย      ส่งลูกจายเฮียน          ต่อจั๊น
     เข้ามหาลัย              ต้องไจ๊เงินนั้น          สี่ปันส่งหื้อ               รายเดือน
อย่างอื่นแถมนั้น          ต่างหากได้เหมือน   หอพัก-รายงาน         กิจกร๋รมหั้น
ลูกบ่ปิ๊กมา                   หาแม่ดั่วอั้น              อุตส่าห์ไปตวย         หานี้
     เป๋นว่าลูกเฮา            เอาแฟนบ่มลี้            มาเป๋นอย่างอี้           ไปนอ
ขอหื้อลูกปิ๊ก                 ตวยแม่นั้นหนอ         แม่ดีใจ๋ปอ               ลูกมาถึงบ้าน
ปาแฟนมาตวย             โอ๋ยนอปากต้าน         มาบ่นรำคาญ            ยากไร้
      จังแม่ฮักเมีย            เสียใจ๋แม่ไท้              มาตุ๊กนั่งไห้              เปปัง
ลูกมาด่าซ้ำ                    มึงไห้เยี๊ยะสัง            ฮาสังมาจัง                ยังคนบ้านหนี้
ถ้าฮามีปื๋น                     จะยิงดั่งอี้                   ลูกสังบ่ดี                  เจ้นล้ำ
     แฟนห้ามบ่ฟัง          สังมาสวกซ้ำ             หนีลงจากบ้าน          เฮือนไป
ลูกแถมคนนั้น               แม่ญิงสดใส              เลี้ยงด้วยห่วงใย        กลั๋วจะเหมือนอ้าย
ไปเฮียนต่อกา                กั๋มมาตอบส้าย          ก่อไกล๋ลืมลา            กลาดแกล้ว
      แม่ไปตวยหา           มาป๊ะแถมแล้ว          มีแฟนอยู่หั้น             แถมคน
ปอแม่เตือนไว้               บ่ได้เป๋นผล               ลูกบ่อยู่ทน                ฟังกำแม่เจ้า
มาแป๋งหน้างอ               บ่าปอใจ๋เข้า               ลุกหนีไปเลย             ตี้นั้น
      สังมาตุ๊กใน              หัวใจ๋แม่จั๊น               โทรตวยหาหั้น          ตึงวัน
ลูกตึงบ่ฮับ                     โทรศัพท์กั๋น               มีอยู่แถมวัน              โทรมาว่าหื้อ
กูสังจังมึง                       เป๋นนักโกฏตื้อ           มึงบ่ไจ้แม่กู                จิ่มไท้
      ขอหื้อตั๋วมึง             ห่างกูบอกไว้               อย่าได้มาใกล้             วอแว
หัวใจ๋แม่นี้                      เหมือนว่ามีแผล          เจ็บปวดนักแก           กั๊บลูกกั๊บเต้า

โอ๋ยอนิจจ๋า                    มาตุ๊กเมื่อเฒ่า               ก่อสายเลือดเฮา         แต๊แต๊