เฮาบ่ฮัก ไผจะมาฮัก เฮาบ่เฮียน ไผจะมาเฮียน เฮาบ่สืบ ไผจะมาสืบ

ค่าวฮ่ำวันเก้าก๋อง

                   ค่าวฮ่ำวันเก้าก๋อง
      โบราณแต่เก๊า             เปิ้นเล่าลือกั๋น           เก้าค่ำเป๋นวัน          จ๋ำกั๋นหื้อได้
เปิ้นบ่ดีเอา                       เผาผีจี่ไหม้                 จั๊กลากยันไป          ป่าจ๊า
       เป๋นต๋ำนานของ         เก้าก๋องปี้น้า               เป๋นวันแฮงกล้า      ปามัว
มีญิงจื่อนั้น                      ตั๋ณหามีผัว                  หัวล้านใสนัว         เจ็ดคนเน่อเจ้า
มีวันหนึ่งนอ                   ผัวก่อกิ๋นเหล้า             กั๊บแก๋งเห็ดเอา        ป่าแพะ

        เบื่อเห็ดต๋ายลง         เจ็ดคนแต๊และ            เมียมาหันเข้า            ยังงง
งึ๊ดใจ๋อี่น้อง                      ขุ่นข้องปอหลง           บ่มีเงินปลง             ส่งสะก๋านหื้อ
กึ๊ดหาอุบาย                      จะได้ผ่องหยื้อ            แล้วจิ่งไปตือ            ร่ายม้าง
         เก็บศพหกผัว          ซ่อนขั่วเฮื้อฮ้าง           แล้วก่อไปจ้าง          เร็วปัน
สัปปะเหร่อนี้                   จี๊แจงหื้อหัน                หื้อฝังเลิ๊กมัน           อย่าหื้อคืนได้
ข้ากลั๋วผีผัว                       ตั๋วข้ามาใกล้                เพราะเขาอาลัย        ข้าล้ำ
       สัปปะเหร่อฟัง          ยังกำสั่งย้ำ                    รับรองบ่หื้อ             มาแว
แบกขึ้นบ่าซ้าย                 อว่ายหน้าต๋าแห           ฝังลึ๊กนักแก             มาฮบเงินจ้าง
นางเอาศพสอง                 มาถองแอบอ้าง            สัปปะเหร่อคราง      งื๊ดแต๊
       ขุดฝังจ้าดเมิน            เกิ๋นแฮงกูแป๊                เสือกลุกมาได้           อย่างใด
สาม-สี่-ห้า-หก                 ยกมาจ้าดไกล๋               ลุกมาอย่างไร           สังมาใจ๋ขึ้น
ศพถ้วนเจ็ดกา                   บ่ายอมสะอึ้น               เผาแล้วจะคืน           มาฮับทรัพย์
      อว่ายหน้าคืนมา          ยามต๋าวันลับ                ใกล้ค่ำหันหน้า         วุยวาย
คนเผาถ่านนั้น                  ตั๋วดำผันผาย                  ผีผัวอี่นาย                ฟื้นมาดั่งอี้
ขนาดกูเผา                        ไปเมื่อตะกี้                    ใจ๋โกธะมี                  เลือดฮ้อน
        โดดเข้ากอดหวัน       เดือดนันสะต๊อน           เหนี่วจั๊กหน่วงข้อน   กั๋นไป
ตึงสองคนนั้น                   กอดกั๋นสั่นไหว            ต๊กเข้าก๋องไฟ             ต๋ายกั๋นตี้หั้น
เก้าศพตวยต๋าม                 วันเก้าค๋ำอั้น                   เลยป๋นต๋ำนาน            บ่งจี๊
       เป๋นวันเก้าก๋อง           เล่าถองมานี้                   บ่ดีดั่งอี้                      เนอนาย
บ่ดีเผาศพ                          และเผาถ่านขาย             ขอจบบรรยาย           ลงเหียเต้าอี้
ค่าวระบำ                          นำมาเสี้ยงหนี้                 เต้านี้วาดวางลง        ก่อนแหล่นายเฮย

                                             รสสุคนธ์       รักษ์กวี        ๗  เมษายน   ๒๕๕๖