เฮาบ่ฮัก ไผจะมาฮัก เฮาบ่เฮียน ไผจะมาเฮียน เฮาบ่สืบ ไผจะมาสืบ

คำบายศรีสู่ขวัญผูกข้อมือขวา

                  คำบายศรีสู่ขวัญผูกข้อมือขวา
       สวัสะดี                สิริโภคะ                 อายุวรรณะ                จัยยะดิถี
วันดีหนึ่งนั้น               แม่นมั่นดีหลี         มังคะละมี                  โบราณสืบเหง้า
ขอผูกมือขวา              สองผู้ว่าเจ้า             ภูเก็ตเมืองเฮา             คิ่นค้าย
       สัปป๊ะภัยยา         ไกลกลาเยื่องย้าย     ห่างจากท่านเจ้า         ปันวา

ขอสองท่านนี้             อยุ่ดีสุขขา               บนผืนอาณา              ถลางค์เขตกว้าง
ฤทธีแผ่ไกล๋                ไพศาลเอกอ้าง        เต๊าขุนมูลนาง              หุมฮัก
      มีลูกมีหลาน          เจยบานฟู่ตั๊ก          ฮักสอนอยู่ถ้อย             ฟังกำ
หื้อมีลาภยศ                ผากฎต่อต๋ำ              นั่งเป๋นผู้นำ                 เมินนานจวบเฒ่า
มั่นเหมือนเสาอิน-      ทขิลบ่มเหง้า            บ่มีวันคลอน               แกว่งก้อม
      พันธะสีมา            พุทธาเสกพร้อม       สังฆะสวดต้อม          ปอนจัย
มือขวาท่านนี้             มีเ ต๋จ๊ะไกล๋               เหมือนดาบกั๋ญจัย       ฤทธีแกร่งกล้า
จี้ไปตางใด                ผีไพรบาปบ้า             เกร๋งกลั๋วภัยยา             หลีกป๊น
       เป๋นมังคะลา       บุญญาเหลือล้น         อยู่ดีเตี่ยงมั่น                ตีฆา
อายุวรรณะ                สุขะหรรษา               ก๋ำลังวังชา                   เข้มแข็งพร้อมสู้
สัปป๊ะโรคภัย             ห่างไกล๋หลิ่งหลู้       ขอมีบุญจู                     เตื่อมก๊ำ
     สามสิบสองขวัญ   เร็วปันรีบล้ำ             มาอยู่กั๊บเจ้า                 บำรุง
ฝ้ายเส้นหนึ่งนี้            มาจากตี้สุง(สูง)        มาจากดอยตุง              เจียงฮายแก้วกว้าง
ฝ้ายเส้นตี้สอง             งามดีเอกอ้าง            มาจากเมืองเม็ง            ม่านเงี้ยว
     ฝ้ายเส้นตี้สาม        บ่ได้ก๊ดเลี้ยว              จากเมืองแพร่แก้ว        จ่อแฮ
ฝ้ายเส้นสี่นั้น              บ่ได้ผวนแผ               มาไกล๋นักแก              ดอยสุเทพถิ่นห้อง
ฝ้ายเส้นห้าแถม           งามดีแต้มต้อง           จากลำปางเมือง           รถม้า
     ฝ้ายเส้นหกแถม     งามแจ่มสะง๊า             ได้จากธาตุเจ้า              จ๋อมทอง
ฝ้ายเส้นเจ็ดนั้น            ดีซ้ำถมถอง                จากสันป่าตอง            ถนอมป้ออ้าย
ได้ผูกข้อมือ                เจ็ดไหมเส้นด้าย         หื้ออยู่ตีฆา                   เตี่ยงเต๊า
     อายุวัณโณ             สุโขแต๊เล้า                   ท่านผู้ว่าเจ้า                 สองนาย
สะบันงายม   หลามป๋ายก่อใบตั้ง  จักขอยอบยั้งสู่ขวัญบายศรี เต้านี้ก่อนแหล่นายเฮย.....

         นายถนอม    ปาจา (รสสุคนธ์   รักษ์กวี)ศิลปินแห่งเมืองล้านนาเจียงใหม่ประพันธ์