ความผูกพันทางใจเราไกลห่าง
เมื่อเราต่างมุมมองของเหตุผล
เหมือนม่านฟ้ามากั้นในบันดล
จึงต่างคนต่างอยู่...สู้ชีวา
มองใบไม้เงียบเหงากับเราสอง
สายลมล่องพัดผ่านหวั่นผวา
สายน้ำไหลเริ่มนับกับเวลา
จะกี่ฟ้า...กี่ฝน...ก็ทนไป
มุมมองเราแตกต่างกันอย่างนี้
คงไม่มีในกมลเริ่มต้นใหม่
ปล่อยมันหลุดลอยลับกับเยื่อใย
กับฟ้าไกล..(แต่)..น้ำตานอง
ไปเถิดไปตามทางอย่างที่ชอบ
ทางเลือกคือคำตอบกรอบเราสอง
ไถ่ถามหาทำไมไร้ค่าปอง
ไม่จำจองตารางทางใจเลย
สายน้ำร่ำกระซิบวันชีพหมอง
รักลอยล่องแรมร้างอย่างชาเฉย
กาลเวลายาใจให้คุ้นเคย
โอ้..รักเอ๋ยรักนั้น..นั่นคือทุ
จินดาพรหม จินดาหลวง
๓๑ มกราคม ๒๕๕๒
