เฮาบ่ฮัก ไผจะมาฮัก เฮาบ่เฮียน ไผจะมาเฮียน เฮาบ่สืบ ไผจะมาสืบ

อาลัย “ จินดาพรหม”






อาลัย “ จินดาพรหม”

“อ.จินดาพรหม จินดาหลวง” ลับล่วงแล้ว
เพลงโศกแว่ว แผ่วมา น้ำตาไหล
“กฎแห่งกรรม” นำพราก จึงจากไกล
สุดอาลัย ใฝ่หา น้ำตาริน
เป็นนักค่าว นักกลอน กระฉ่อนชื่อ
นามระบือ ลือนะ ชนถวิล
ค่าว“อีปู่สอนหลาน” ไซร้ คงได้ยิน
ฟื้นกวิน ล้านนา ชั่วตาปี
สร้าง “หอศิลป์” รินร่ำ ถ้อยคำขาน
เพื่อสืบสาน วรรณศิลป์ มิสิ้นศรี
เป็นประธาน ชมรม เกลียวกลมดี
ฟื้นกวี ล้านนา เอื้ออาทร
ปูชนีย บุคคล เลิศล้นค่า
ภูมิปัญญา ค่าวฮ่ำ เพียรพร่ำสอน
เป็นครูบา อาจารย์ ชำนาญกลอน
ทุกขั้นตอน วอนพร่ำ เหนือคำกรอง
“หกสิบสามปี” ที่อยู่ ต่อสู้โลก
เผชิญโชค เผชิญสุข เคล้าทุกข์หมอง
ทุกอณู รู้สร้างสรรค์ ตามครรลอง
ที่สุดของ ชีวิต อนิจจัง
“อ.จินดาพรหม จินดาหลวง” สู่ห้วงหาว
สุกสกาว พราวพิศ เหมือนคิดหวัง
ชื่อผลงาน คู่ธานี อยู่จีรัง
สถิตยัง สรวงสวรรค์ นิรันดร์เทอญ

นายเจริญศักดิ์ ลักษณากรณ์
ประพันธ์ในนามชมรมนักกลอน
เชียงใหม่-ลำพูน
ชมรมฟื้นฟูกวีล้านนาไทย
กลุ่มวรรณกรรม “ดาวเหนือ” นครเชียงใหม่