เฮาบ่ฮัก ไผจะมาฮัก เฮาบ่เฮียน ไผจะมาเฮียน เฮาบ่สืบ ไผจะมาสืบ

ค่าวฮ่ำแอ่วปี๋ใหม่เมืองบ่ต้องกิ๋นเหล้าก่อม่วนได้



วจนํ มาฟังค่าวจ๊อย ตั๋วข้าม่อนน้อย จักขอไขจ๋า 
ปี๋ใหม่ปี๋นี้ ปี๋ตั๋วเปิ้งหมา ฮ้อนแฮงภัยยา ปาเดือดฮ้อนไหม้ 
ดาวศุกร์ทับเสาร์ ดาวพุธอยู่ใกล้ ดวงของเมืองไทย เอ่าปิ๊จ 

ไฟบ้านก๋ารเมือง นันเนืองทั่วทิศ ความคิดแตกขั้ว กั๋นไป 
ฝ่ายไล่นายก ยกเรื่องโปร่งใส ขายหุ้นคมไทย ปลอดภาษีหั้น 
หมดจริยธรรม ผู้นำดั่งอั้น ประท้วงเนืองนัน ต่อต๊า 



ฝ่ายสนับสนุน ว่าบุญล้นฟ้า นายกของข้า คนดี 
หื้อสู้สู้ไว้ อย่าได้ถอยหนี คำตาเปิ้นมี กลุ่มคนจ้วยต้าน 
ขับรถอี่แต๋น แล่นมาจากบ้าน เป๋นคาราวาน ตอกย้อน 

เมื่อขิงก่อรา ข่าก่อแฮงฮ้อน ม่อนกลั๋วเข่นฆ่า กั๋นเอง 
ปี๋ใหม่ปี๋นี้ ปุ๋นดียำเกร๋ง กฏหมู่นักเลง มีกู้แห่งห้อง 
หมู่เฮาคนเมือง เขื่องสนั่นก้อง ของความปาโล เถื่อนฮ้าย 

ในมหาลัย เจียงใหม่เขตค้าย เสียหายจื่อบ้าน เวียงพิงค์ 
โมโหโก๋ธะ โมหะตั๋นผิง ตึงจายตึงญิง เสียกั๋นเปื้อเหล้า 
ถูกเปิ้นยุยง หลงเงินเป๋นเจ้า เหมือปล๋ามัวเมา ขุ่นน้ำ 

อู้เรื่องก๋ารเมือง เปลื๋องสมองล้ำ ป้อคำหนักตื้อ ดึงดัน- 
ปี๋ใหม่ปี๋นี้ เฮาปี้น้องกั๋น อยู่แบบม่วนงัน แอ่วกั๋นจื้นสู้- 
บ่กิ๋นเหล้ายา มาป๋นลาบหลู้ ก่อม่วนดีดู จ้าดนัก 

รดน้ำกั๋นไป ไค่หัวคิกคัก จักจวนกั๋นเข้า อาราม- 
ขนทรายสู่วัด ปฏิบัติต๋าม ประเพณีงาม โบราณเก๊าเหง้า – 
แต่งก๋ายปื้นเมือง สืบเนื่องแบบเบ้า ป้ออุ้ยหม่อนเฮา แต่ไท้ 

ดอกไม้ธูปเตียน ผาลาหน่วยไม้ ต๋ามแต่หาได้ มามี- 
จ้อตุงจัยยะ สัปปะหลายสี ปักก๋องเจ๋ดีย์ อารามแก้วกว้าง- 
น้ำหอมคันธา ปู๋จาถูกหล้างขอขมาตาง แม่พระ 

ตึงป้อปิต๋า น้อมคารวะ ยามปี๋ใหม่แก้ว มาเติง- 
สุขป้อแม่นั้น นับวันมาเถิง ลูกฮักเปาเปิง แวดล้อมอุ่นเอื้อ 
ได้เล่าหื้อฟัง ยังเรื่องเก่าเกื้อ ลูกหลานจุมเครือ คิ่นฮัก 

เป๋นตี้ยินดี บุญมีจ้าดนัก ไผบ่กิ๋นเหล้า เมาวน- 
มีเงินเป๋นล้าน ก้านมีลูกต๋น เหลนหลานเป๋นคน ดีอวดจาวบ้าน 
ปี๋ใหม่ปิงจัย ใสงามเสี้ยงถ้าน เป๋นตี้เจยบาน ยิ่งล้ำ 

ไปแอ่วตางใด ใจ๋เย็นเหมือนน้ำ เสียงจ๋าฟู๋ถ้อย ดีงาม- 
บ่มีเรื่องฮ้าย แขวดป้ายติดต๋าม ปี๋ใหม่มีความ จุ้มเย็นแต้ใบ้- 
กิ๋นเหล้าเมายา ปาหื้อฮ้อนไหม้ เปื้อนฝูงวงใย เดือดร้อน 

จะอยู่หื้อดี บ่มีตุ๊กย้อน ลดละเลิกเหล้า ตึงดี- 
ครอบครัวเพียบพร้อม อุ่นอ้อมไมตรี๋ วรรณะงามดี พละเตื่อมถ้อง- 
วันปี๋ใหม่เมือง นำเรื่องถูกต้อง ต๋ามฮีตทำนอง แต่ไท้ 

กล๋อนวจนํ ม่อนยังเล่าไว้ ขอปล๋งเต้าอี้ วางกำ- 
ค่าวระบำ นำมาเต้าอี้ เต้านี้วาดวางลง ก่อนแหล่นายเฮย......... 


รสสุคนธ์ รักษ์กวี ชมรมอนุรักษ์ภาษาวัฒนธรรมล้านนา ๔เมษายน ๒๕๔๙