จดหมายตี้แนวหน้า

นั่งเขียนจดหมาย ส่งใจ๋ใฝ่ห้อย หมึกแดงขีดถ้อย เรียงร้อยอักษร 
บอกถึงสัญญา ฮักอนุสรณ์ กู้ถ้อยกำวอน ก้อนไก้จากห้อง 
มโนหัวใจ๋ อาลัยอ่วงข้อง ถึงนวลออง ยอดจู๊ 

ว่าคงบ่เกิ๋น บ่เมินกลิ่นกู๊ แล้วปี๋จะเข้า มาใจ 
พร้อมเงินค่ารบ รับจ้างไฉน อันเป๋นเ งินไทย ก้อนใหญ่บ่หน้อย 
เปื้อคนแนวหลัง ตี้หวังใฝ่ห้อย เป๋นกู้นอนกอย เพ่งพิศ 


กึ๊ดว่าแนวหลัง คงนั่งร่ำปิ๊จ บ่คิดลืมอั้น คำจาย 
อยู่แนวหน้านี้ ก็มีจดหมาย เป๋นตี้ผ่อนคลาย หายกึ๊ดเติงบ้าน 
เหมือนยาติ๊บจั๋น อันหวานเสี้ยงถ้าน หื้อปอสำราญ ซาบซึ้ง 

อ่านไปยิ้มไป ใจ๋บานเปี่ยมปึ้ง ปอลืมคาบข้าว งายแลง 
ค่ำลงคะค้อย หิ่งห้อยมอยแสง สีฟ้าแก๋มแดง บินเลาะสอดเล่น 
ตวยกั๋นสองตั๋ว คงหนัวตื่นเต้น บ่ตุ๊กลำเค็ญ เดือดร้อน 

จีวิตเฮาหนอ ป้อไหมยอดม้อน มาตุ๊กหน่วงข้อน ดวงทัย 
เพราะไร้สินทรัพย์ อับจ๋นเหลือใจ๋ จึ่งมาอยู่ใน พงไพรเถื่อนกว้าง 
มาเป๋นทหาร ออกฐานรับจ้าง หวังเปื้อสร้างทาง ฐานะ 

เพื่อชาติผองไทย จ๋ำใจ๋เลยละ แม่พระถิ่นบ้าน เกยนอน 
เพื่อศาสนะ พระธรรมคำสอน คู่ไทยถาวร ทุกคนเป่งป้อย 
เพื่อองค์ราชัน มิ่งขวัญคู่ห้อย องค์ราชินี เทิดไว้ 

เพื่อป้อแม่หนุน กู๋ลเกื้อลูกไท้ เป๋นบุญอุ่นใกล้ ใบบัง 
มากึ๊ดฮอดย้อน เมื่อก่อนมาหลัง น้ำต๋าปอปัง อกสังหม่นเศร้า 
บัดเดี๋ยวนี้หนอ ป้อแม่สองเฒ่า จะอยู่ซึมเซา ตุ๊กย้อน 

ข้าวตี้ปลูกขาย รายได้เดือดร้อน กลั๋วถูกบีบข้อน ราคา 
ลูกอยู่ตางนี้ มีใจ๋ห่วงหา ข้าวมีรากา ปอใจ๋แล้วเจ้า 
ห่วงควายคู่ขา มาหมองหม่นเศร้า กลั๋วเปิ้นลักเอา ปาดจิ้น 

มือเกยก๋ำไถ สาปไคลเหลือกฮิ้น มาก๋ำมีดสั้น ปื๋นกล 
เมื่อตะก่อนนี้ ใจ๋มีกุศล เดี๋ยวนี้มัวมน จ๋ำใจ๋เข่นฆ่า 
จีวิตทหาร อยู่ฐานแนวหน้า พลาดพลั้งจีวา เรียบร้อย 

กึ๊ดเติงแนวหลัง ใจ๋หวังคะค้อย อยากซบร่างหน้อย อิงไอ 
คืนนี้แล้วน้อง สองยามจ๋ำใจ๋ จะบุกเข้าไป ใจ๋หวังแม่นมั่น 
ฟ้าอาจจะแดง แฮงอาจจะสั้น ครั้งสุดท้ายอัน รุ่นนี้ 

กันว่าเสร็จก๋าร บ่หันหลีกลี้ จะบวชไจ๊หนี้ แตนบุญ 
ท้ายจดหมายนี้ มีใจ๋เกื้อหนุน ฮักคิดถึงคุณ สุดตี้ห้ามได้ 
แล้วพับใส่ซอง สีหมองต่ำใต้ เปื้อนขี้ฝุ่นไคล คละคลุ้ง 

เสียงปื๋นรัวดัง ปัง-ปัง-ฝุ่นฟุ้ง ต๊กใจ๋สะดุ้ง เต๋มแฮง 
เจ้าของร่างนั้น มันดับจิตแฝง ซบกับดินแดง ร่างก๋ายป่นปี้ 
จดหายเลยหมัน ปั่นสูญฝุ่นขี้ ปะป๋นธุลี เลือดเนื้อ 

ไผเลยจะหัน ใจ๋หวันเอื้อเฟื้อ เมื่อต๋อนจะสิ้น จีวา 
เสียงอำลา มาแหบสะต๊าน ถึงบ้านแต่ในภวังค์ ก่อนแหล่นายเฮย 


รสสุคนธ์ รักษ์กวี 
ชมรมอนุรักษ์ภาษาวัฒนธรรมล้านนา เชียงใหม่ 
อำเภอสันป่าตอง จังหวัดเชียงใหม่